Müzik

Bugünkü konumuz MÜZİK. Dönemin en popüler konularından biri olduğu için erkenden seçmek istedim bu konuyu. Gerçi sadece bizim dönemimizde değil her dönemde önemli bir rolü var müziğin. Buna örnek olarak 80ler de verilebilir. Herneyse. Müzik insanın kendini ifade etme biçimidir bence. Dinlediğimiz müzik bizim o anki ruh halimizi yansıtır. Biri çok karamsar şarkılar dinliyorsa onu yargılamamalısınız. Belkide kendisinin dışa vuramadığı, kelimelerle aktaramadığı duygularını dinlediği şarkıyı söyleyen kişi aktarmıştır. Yani başka birinin ağzından kendi duygularını dinlemek gibi birşey. Oldukça rahatlatıcı olur ve bu yüzden şarkı dinlerken etrafımızda kimseyi istemeyiz.  Çünkü diğer insanların havlamasından çok o şarkıya odaklanmak ve rahatlamak isteriz.  Geçelim çok hareketli, neşeli şarkılar dinleyen insanlara.  Onların da sorunu kendisine fazla gelen mutluluklarını dışa vuramamalarıdır belkide. Yani düşünsenize;  Çok mutlusunuz, dans etmek veya saçma sapan zıplamak istiyorsunuz, bağırmak istiyorsunuz fakat etrafınızdaki insanların bunu garip karşılayacağını ve sizle alay edeceklerini biliyorsunuz. Bu yüzden bu mutluluğu dışa vuramıyorsunuz. Siz de hemen neşeli bir şarkı açıp kulaklığı takıp sırıta sırıta dinlemeyecek misiniz o şarkıyı? Dinleyeceksiniz. Anlatmak istediğim de bu işte. Ha birde müzik dinlemeyen arkadaşlara buradan sesleniyorum  'Birinin kulağında kulaklık varken onu rahat bırakın! Onunla konuşma çabasına girmeyin! Bırakında müziğini dinlesin!"

Kaybetme Korkusu

Her insanın birilerini kaybetme korkusu vardır mutlaka. Tabi eğer değer verdiğin birileri varsa. Bu kaybetme korkusu gün geçtikçe git gide artar. Çoğumuz bunu hissediyoruzdur zaten. Örnek olarak annemizi verelim. Mesela ben annemi kaybetmekten öyle çok korkarım ki, bazen yanına gidip sıkı sıkı sarılıp boş yere ağlarım. Nedenini sormaz, çünkü konuşmayacağımı bilir. Bir yandan büyümeme sevinirken bir yandan ise hayatta en çok değer verdiğim kişinin yaşlanması canımı yakar. Çoğumuzda öyle değil midir zaten?  Bazen geceleri uykunuz gelmediğinde, yatakta boş boş uzanırken bu fikrin aklınıza takıldığını tahmin edebiliyorum, bende de öyle oluyor. O an gözümün önünde istemsizce canlanıyor ve yine gözlerim doluyor. Küçükten büyüğüne kadar herkesin aklında şu fikir vardır  "Annem ben ölmeden ölmesin."  Gerçekten de öyle olsaydı keşke. Tabi annemiz hariç kaybetmekten korktuğumuz daha birsürü insan olabilir. Babanız, kardeşiniz, yakın arkadaşınız, amcanız,halanız,teyzeniz,dayınız,anneanneniz, babaanneniz, dedeniz vs. Daha birsürü kişi olabilir, aklınıza ne gelirse.  Her ne kadar zor olsada bu fikirleri aklınızdan atmaya çalışın. Atamıyorsanız da bu kişilerle kalan zamanınızın her saniyesini doğru değerlendirin, bazen çok geç olabiliyor.